جالب اینکه این خبر را اولین بار رسانه های منسوب به دولت و اصطلاحا اصلاح طلب با آب و تاب منتشر کردند. با محمود دولت آبادی گفت و گو گرفتند و اتفاقا از زبان او و تعدادی از منتقدان دلسوز شنیدند که اینقدر به آتش این خبر داغ ندمید و بگذارید همه چیز روند طبیعی خودش را طی کند.
حالا اما نمی شود تشخیص داد که دقیقا روی صحبت آقای جنتی دقیقا با چه رسانه هایی است؟ متاسفانه در حوزه فرهنگ و هنر هم مانند صنعت، با مدیرانی روبرو هستیم که نه تنها به روز نیستند که سن و سال بالا هم اجازه به روز شدن به آن ها نمی دهد!
این روزها تعدادی از داستان های مهجور دولت آبادی را از کتابخانه گرفته ام و مشغول خواندن هستم. دولت آبادی نه آنقدر که کیهان می گوید، آدم ضد انقلابی است و نه آنقدر که شرق و اعتماد فکرمی کنند، همسو با جریان اصلاحات. دولت آبادی نویسنده ای ساکت و آرام است که حتی انتشار کتابش هم بعد از بیست سال نمی تواند در وجود او تلاطم ایجاد کند. او فرزند روستای دولت آباد سبزوار است که سرد و گرم روزگار را چشیده و اگر می خواست زیر پرچم هر جریانی سینه بزند، در ایران نمی ماند و خیلی سال قبل تر، ترک وطن می کرد.
این روزها مهمترین کار، انتظار برای چاپ «زوال کلنل»، خواندن آن و نقد منصفانه آن است. متاسفانه این روزها نقد کتاب بودن خواندن آن و نقد فبلم بدودن دیدن آن مرسوم شده!سبل